บันทึกอนุทินครั้งที่ 2

วันที่ 21 เดือน มิถุนายน 2556

เวลาเรียน 08.30-12.20 น.

ความรู้ที่ได้รับในวันนี้


        วันนี้อาจารย์ได้สอนเกี่ยวกับความหมายของภาษา ซึ่งสรุปตามความเข้าใจของฉัน คือ
ภาษา คือ การสื่อความหมายเป็นเครื่องมือในการแสดงความรู้สึกนึกคิดต่างๆ ในการแสดงความคิดเห็น
ซึ่งการสื่อสารทางภาษาไม่ใช่มีเเต่เพียงการพูดหรือการเขียนแต่อาจจะสื่อสารเป็นภาพก็ได้
    
 ความสำคัญของภาษา มีดังนี้

-  ภาษาเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการติดต่อสื่อสารกัน
-  ภาษาเป็นเครื่องมือในการเสริมสร้างความเข้าใจอันดีซึ่งกันและกัน
-  ภาษาเป็นเครื่องมือในการเรียนรู้สิ่งต่างๆ
-  ภาษาเป็นเครื่องมือช่วยจรรโลงจิตใจ

 ทฤษฎีพัฒนาการทางด้านสติปัญญา ของเพียร์เจต์ บอกไว้ว่าการที่เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งเเวดล้อมเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนาทางด้านภาษาและสติปัญญาของเด็ก โดยอาศัยกระบวนการเรียนรู้ 2 กระบวนการ คือ
1. การดูุดซึม เป็นกระบวนการที่เด็กได้รับรู้เเละดูดซึมภาพต่างๆจากสิ่งเเวดล้อมด้วยประสบการณ์เดิมของตัวเอง
2. การปรับความเข้าใจเดิมให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ  เป็นกระบวนการที่เกิดควบคู่ไปพร้อมกันกับการดูดซึม โดยการปรับความรู้สึกเดิมให้เข้ากับสิ่งเเวดล้อมใหม่หรือประสบการณ์ใหม่ที่เด็กได้รับ

เพียร์เจต์ได้แบ่งพัฒนาการทางด้านสติปัญญามีความสัมพันธ์กับภาษา ดังนี้

1. ขั้นพัฒนาด้านประสาทสัมผัส
2. ขั้นเตรียมความคิดที่มีเหตุผล
3. ขั้นการคิดแบบรูปธรรม
4. ขั้นการคิดแบบนามธรรม

พัฒนาการภาษาของเด็ก

    เด็กจะค่อยๆเรียนรู้สร้างความเข้าใจเป็นลำดับ ครูผู้สอนต้องทำความเข้าใจและยอมรับกับการใช้ภาษาต่างๆของเด็กให้คิดเสียว่าเป็นกระบวนการเรียนรู้ภาษาของเด็ก